W Małej Litwie potrawy z pewnością nie były arystokratyczne, a raczej zwykłe. Mieszkańcy tego regionu nie znali wyśmienitych potraw – potrawy były bardzo podobne: zupa szczawiowa lub kwaśna kasza, czasem gručka (zupa) lub barszcz. Mówi się, że ten sam posiłek podawano na stół trzy razy dziennie. Główne składniki – nieobrane ziemniaki, buraki, kiszona kapusta i pomoczki: z konopiami, skwarkami. W okresie świątecznym dania były bardziej wyrafinowane w smaku – smakowano kisiel, skilandis, košenybė, šiupinys, przygotowywany z białego grochu.
Chleb pieczono ze zboża, natomiast pomelė (słodkie ciasto) z mąki pszennej. wypiekano co cztery tygodnie. Mieszkańcy Małej Litwy umieli doskonale przygotować mięso. Po zerznięciu owcy, świni, gęsi mięso solono w beczce, a połeć słoniny zawieszano i wędzono w kominie. Za prawdziwy smakołyk uważano śledź, nadziany na wiklinę i upieczony na otwartym ogniu. Warto też pamiętać o słodkich potrawach – kisielu, bułeczkach, waflach i kafii (kawie) do nich.
http://www.skoniukelias.lt/data/ckfinder/files/Mazoji%20Lietuva_pl.pdf