Sękacz – wysoki, sękaty, pusty w środku wypiek cukierniczy, pieczony na obracającym się rożnie, formując kolejne warstwy ciasta. Sękacz przybył na Litwę z Niemiec w końcu XIX wieku i stał się popularny przez Suwałki. Zaczęto go wypiekać w plebaniach i w klasztorach. Wypiek ten stanowi od wieków nieodłączną część litewskiego stołu świątecznego. Wyjątkowy jest ze względu na swój wygląd oraz smak. W przekroju widoczna jest ilość warstw ciasta. Gotowy sękacz nadaje się do spożycia nawet przez rok, nie tracąc przy tym ani kształtu, ani smaku. Długa data ważności decyduje o popularność tego specjału również na rynku światowym.
Więcej o obiekcie znajdziesz na stronie internetowej realizatora projektu.
W dużym glinianym naczyniu drewnianą łyżką utrzeć masło oraz cukier. Mieszając wbijać jedno jajko i dodawać łyżkę śmietany aż do wyczerpania wszystkich jaj i śmietany. Następnie wsypać mąkę oraz dokładnie wszystko wymieszać.
należy piec nad otwartym ogniem na obracającym się drewnianym lub metalowym wałku. Należy go przykryć płótnem lub papierem do pieczenia i umieścić na dwóch stojakach, by mógł się obracać.
W dole należy umieścić blaszę na opadające ciasto. Piec nagrzać drewnem jesionowym lub brzozowym. Wałek stale obracając, powoli nalewać ciasto. Po wylaniu pierwszej warstwy, wypiekać ciasto, aż nabierze żółtych kolorów, a następnie nalewać kolejną warstwę ciasta itd.
Upieczony sękacz pozostawić na rożnie przez około godzinę. Następnie zdjąć i pozostawić do ostygnięcia na kolejną godzinę. Później można już zsunąć ciasto z końców rożna i sękacz ściągnąć.
Przygotowałeś danie? Dodaj zdjęcie i udostępnij innym