Piernik – typowy średniowieczny smakołyk, doprawiony wieloma przyprawami, których ilość i gatunek decyduje o smaku piernika. Czasem ciasto piernikowe odstawia się do dojrzewania. W odległych czasach z okazji wystawnych uczt ciasto takie dojrzewało kilka, a nawet kilkanaście lat. Piernik charakteryzuje się również tym, że długo przechowywany nie traci swych właściwości smakowych, a staje się nawet pyszniejszy. Piernik słodzi się miodem, dlatego mogli go posmakować zwykli mieszkańcy Litwy. Jednak ich masowa produkcja i konsumpcja, obejmująca wszystkie warstwy mieszkańców wiosek i miasteczek, najściślej wiąże się z tradycją odpustową.
Więcej o obiekcie znajdziesz na stronie internetowej realizatora projektu.
Zagotować 3 szklanki miodu do czerwieni. Następnie zdjąć z ognia i mieszając dodać 50 g spirytusu. Jednak należy uważać, aby się nie zapalił.
Dodać pół szklanki gotowej, drobno posiekanej skórki pomarańczy, pół łyżeczki goździki, imbiru, ziela angielskiego, cynamonu. Po dokładnym wymieszaniu zalać ciepłym miodem 4-5 szklanek mąki żytniej. Zagnieść ciasto i odstawić do wystygnięcia.
Ciasto piernikowe rozwałkować na placek o grubości palca i wykrajać pierniczki.
Wyłożyć na blasze wyłożonej papierem do pieczenia. Piec w piekarniku nagrzanym do 220 stopni przez 13 minut.
Upieczone pierniczki ostudzić w metalowym pudełku, w przeciwnym razie utracą wilgotność i będą twarde niczym drewniane.
Przygotowałeś danie? Dodaj zdjęcie i udostępnij innym