Zalecany czas trwania trasy – dwa dni.
Trasa przebiega przez rejon płungiański (lit. Plungė) oraz telszański (lit. Telšiai). Płungiany słyną nie tylko z wielu ciekawych miejsc do zwiedzania, ale również z bogatego dziedzictwa kulinarnego. W Żmudzkim Parku Narodowym na zwiedzających czeka trójka twórców ludowych. We wsi Visvainiai dwie siostry przygotowują herbatki z ziół, które same hodują oraz własnoręcznie zbierają. Gdy plony już zostaną zebrane i wysuszone, rodzeństwo oferuje udział w programie edukacyjnym „Tradycyjna roślinność ogródka żmudzkiego”.
Rolnicy żmudzcy, którzy mogli się pochwalić doskonałymi pastwiskami oraz bydłem z niemieckiej hodowli, przygotowywali bardziej różnorodne posiłki niż inni mieszkańcy innych regionów. Spożywali sporą ilość produktów mlecznych. Jeszcze w czasach pogańskich na tych terenach przygotowywany kastinys jest wpisany na listę produktów regionalnych chronionych prawem Unii Europejskiej. Przygotowują go w wioskach Beržoras i Laumalenkai.
Inne popularne potrawy żmudzkie swoje miejsce odnalazły w okolicach jezior Plateliai, Beržoras oraz Ilgis. W odległości 50 km od tego kraju jezior, po przekroczeniu stolicy żmudzkiej – Telszy, produkuje się rajski specjał – cukierki marchewkowe. Te ostatnie oraz inne przysmaki „rodzą” się w Žarėnai. Podczas programu edukacyjnego poznasz tajniki produkcji kwasu chlebowego oraz cukierków marchewkowych.
Na ostatni przystanek składa się sześć jezior, symbolizujących koniec oczekiwania na spektakularnej wielkości, piękności oraz smaku sękacz ze wsi Kūlio Dauba. Pieczony w piecu chlebowym tworzy roztaczający się w promieniu kilku kilometrów apetyczny zapach. Tak więc Żmudzini mają się czym chwalić i cieszyć, a co najważniejsze – poczęstować! Program pieczenia sękacza organizowany jest w okresie letnim.
Producentki herbat ziołowych utrzymają w tajemnicy wiedzę swych babć, bowiem każda z nich uczyła się na swój własny sposób, miała ulubione rośliny zielarskie oraz dostęp do nich. Taka różnorodność roślinność łąk oraz lasów, jaka istnieje w rejonie płungiańskim, jest niezwykle rzadka. Herbaty oraz przyprawy korzenne, które przygotowuje rodzeństwo, są uznane za produkty dziedzictwa narodowego.
PROGRAM EDUKACYJNY „Tradycyjna roślinność ogródka żmudzkiego”
Przebieg zajęć: prezentacja roślin, ich rozpoznanie, produkcja i degustacja herbat.
Czas trwania: 2 godz.
Zajęcia są prowadzone w języku litewskim oraz rosyjskim.
Sezonowość: od początku maja do środka października.
Więcej o obiekcie znajdziesz na stronie internetowej realizatora projektu.
Certyfikowany kucharz ze wsi Beržoras, przygotowująca regionalne potrawy, zgromadziła spory bagaż wiedzy oraz jest dumna z certyfikacji najpopularniejszych potraw kuchni żmudzkiej. Jest to zimna żmudzka zupa cebulowa, śledź z solanką, zasmażka z konopi, kwas oraz kastinys, który jest wpisany na listę UNESCO. Wraz z córką twórczyni ludowa organizuje program edukacyjny o pielęgnowaniu etnicznych tradycji żmudzkich
PROGRAM EDUKACYJNY „Pielęgnowanie etnicznych tradycji żmudzkich”
Przebieg zajęć: prezentacja tradycji żmudzkich oraz dialektu tego regionu, degustacja potraw.
Czas trwania: 2 godz.
Zajęcia są prowadzone w języku angielskim, rosyjskim oraz litewskim.
Sezonowość: w okresie letnim program nie jest organizowany.
Więcej o obiekcie znajdziesz na stronie internetowej realizatora projektu.
Niezbędnych do produkcji kastinys składników dostarczają rolnicy. W glinianych naczyniach przygotowywany kastinys jest szczególnie delikatny, ponieważ czasem na jego przygotowanie potrzeba jedynie 5 minut, a czasem nawet kilku godzin może być za mało. Właściwie głównym składnikiem tej potrawy jest spokój oraz harmonia.
Zajęcie edukacyjne „Posmakuj Żmudzi”
Przebieg zajęć: prezentacja potraw żmudzkich i ziemi żmudzkiej, przygotowanie potraw, obserwacja procesu przygotowania potraw, degustacja potraw i inne rozrywki żmudzkie.
Czas trwania: 1-2 godz.
Zajęcia są prowadzone w języku litewskim oraz angielskim.
Sezonowość: cały rok.
Więcej o obiekcie znajdziesz na stronie internetowej realizatora projektu.
Certyfikowany kucharz ze wsi Beržoras, przygotowująca regionalne potrawy, zgromadziła spory bagaż wiedzy oraz jest dumna z certyfikacji najpopularniejszych potraw kuchni żmudzkiej. Jest to zimna żmudzka zupa cebulowa, śledź z solanką, zasmażka z konopi, kwas oraz kastinys, który jest wpisany na listę UNESCO. Wraz z córką twórczyni ludowa organizuje program edukacyjny o pielęgnowaniu etnicznych tradycji żmudzkich
PROGRAM EDUKACYJNY „Pielęgnowanie etnicznych tradycji żmudzkich”
Przebieg zajęć: prezentacja tradycji żmudzkich oraz dialektu tego regionu, degustacja potraw.
Czas trwania: 2 godz.
Zajęcia są prowadzone w języku angielskim, rosyjskim oraz litewskim.
Sezonowość: w okresie letnim program nie jest organizowany.
Więcej o obiekcie znajdziesz na stronie internetowej realizatora projektu.
PROGRAM EDUKACYJNY PRZYGOTOWANIA SĘKACZA
Sękacz – wysoki, sękaty, pusty w środku wypiek cukierniczy, pieczony na obracającym się rożnie, formując kolejne warstwy ciasta. Sękacz przybył na Litwę z Niemiec w końcu XIX wieku i stał się popularny przez Suwałki. Zaczęto go wypiekać w plebaniach i w klasztorach. Wypiek ten stanowi od wieków nieodłączną część litewskiego stołu świątecznego. Wyjątkowy jest ze względu na swój wygląd oraz smak. W przekroju widoczna jest ilość warstw ciasta. Gotowy sękacz nadaje się do spożycia nawet przez rok, nie tracąc przy tym ani kształtu, ani smaku. Długa data ważności decyduje o popularność tego specjału również na rynku światowym.
Podczas programu edukacyjnego spróbujesz upiec ciasto – drzewo (właśnie tak sękacz nazywają obcokrajowcy) nad otwartym ogniem i upewnisz się, że pieczenie sękacza nie jest łatwym zadaniem.
Czas trwania programu edukacyjnego – 2 godz
Przebieg zajęć: udział w przygotowaniu potraw, poznanie historii potraw, degustacja.
Zajęcia są prowadzone w języku litewskim, rosyjskim oraz angielskim.
Sezonowość: pieczenie sękacza w piecu na dworze organizowane jest w okresie od maja do października.
Więcej o obiekcie znajdziesz na stronie internetowej realizatora projektu.
 |
Financed by the |
© 2017 Wszelkie prawa zastrzeżone. Litewskie stowarzyszenie turystyki wiejskiej
